Wala mang katiyakan

May ningning pa ang mga bituin
Nagbangon na sila't handa nang salubungin
Yaong mga mangingisdang nagpalaot sa magdamag
Katulad ng marami pang kabiyak naroroon si Lea, naghihintay
Kilala nya ang kilos ng dagat
Kilala niya ang mga awit ng habagat
Saksi ang mga alon sa wagas ng pagsuyo
At sa tuwing pagdating ng sinta
Panglaw sa puso'y dagling naglalaho
Wala mang katiyakan, muling pagsasama
Natutunan na niyang mahalin ang pangamba
Natutunan na niyang mahalin ang paghihintay
Wala mang katiyakan, Naroroon si Lea, naghihintay
May ningning pa ang mag bituin
Nagbanong na siya't handa nang salubungin
Ang mahal na asawang lagi't laging lumilisan
Ang tubig sa kanyang mga mata
Maaring luha ng tuwa o pagdurusa
Wala mang katiyakan

- Lea, Buklod


*

Wala mang katiyakan, muling pagsasama
Natutunan na niyang mahalin ang pangamba
Natutunan na niyang mahalin ang paghihintay

May ningning pa ang mag bituin
Nagbanong na siya't handa nang salubungin
Ang mahal na asawang lagi't laging lumilisan
Ang tubig sa kanyang mga mata
Maaring luha ng tuwa o pagdurusa
Wala mang katiyakan


*

Walang katiyakan kung kailan tayo muling magkikita o kung magkikita pa tayong muli. At kahit hindi mo man sabihin, kahit hindi ka man makiusap, gusto kong malaman mong hinihintay kita at hihintayin kita. Hindi ako sumusuko.

Hindi ako bibitaw hangga’t hindi mo sinasabing kalimutan na kita.