Kung sakali mang hindi ko na masabi sa'yo

Huwag ka sanang mapagod. Huwag ka sanang magsawang maghintay sa akin gabi-gabi upang ako ay pagbuksan ng pinto. Maaaring hanggang ngayon ay ikinalulungkot mo pa rin ang hindi natin pagsasalo kahit man lamang sa hapunan, isang beses sa isang linggo ngunit huwag sana itong maging dahilan ng tuluyang paglayo ng loob mo sa akin. Hindi ko man aminin ngunit kapwa ko ninanais at kinatatakot rin ang masanay kang wala ako.

Pasensya ka na kung hindi na tayo nakakapagkuwentuhan ng kasindalas tulad noon. Nadarama kong kahit si DJ ay miss na miss na rin ako. Pasensya ka na kung halos hindi na talaga tayo nagkikita, hindi na tayo nagvivideoke, hindi na tayo nagkakaroon ng panahon para humiga lang sa sa sahig ng magkatabi habang nanonood ng T.V. Kung sakali mang nasa bahay ako eh nasa kwarto lang ako at nagbabasa o di kaya naman ay natutulog o may tinatayp sa computer o nag-iinternet. Minsan nga hindi ko na namamalayang umalis ka na pala.

Siguro hindi mo napapansin pero miss na miss na rin kita. Kaya nga sana pag naglalambing ako (na hindi ko talaga ginagawa) at gusto kitang i-kiss bago ako umalis ay payagan mo na ako at ‘wag ka nang magpakipot (hehe). Hindi naman kasi ako nagkakaroon ng maraming pagkakataon para gawin iyon.

Kung sakali mang hindi ko na masabi ang mga ito sa iyo (dahil mushy, hindi tayo sanay sa usapang mushy), huwag mo sanang isipin na hindi ako sinsero, manhid ako at walang pakialam. Walang araw na lumipas na hindi ko naisip kung paano magkakaroon ng panahon para sa iyo, sa inyong pamilya ko. Walang araw na lumipas na hindi ko naiisip kung paano kita susurpresahin para naman makabawi ako sa’yo kahit papaano.

Pero sana pagtiisan mo muna kung ano ang makakaya kong ibigay sa ngayon at sa mga araw pang darating. Hindi ko kayang tuparin lahat ng inaasahan mo sa akin ngunit pipilitin kong gawin ang ilan. Sana huwag itong ikasama ng loob mo.

Alam kong minamahal mo ako sa pinakamainam na paraang alam mo.
Salamat. Ganoon din naman ako sa’yo.